Дар нимсолаи аввали соли равон дар ноҳияи Рашт 6 ҳолати риоя нагардидани талаботи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросим дар Ҷумҳурии Тоҷикистон» ошкор гардида, нисбат ба шахсони қонуншикан чораҳои дахлдори қонунӣ андешида шуданд.

Чандест, ки дар расонаҳо оид ба посух гуфтани ҳайати Тоҷикистон ба суолҳои Кумитаи ҳуқуқи инсони Созмони милал дар Женеваро мухолифин мавриди баҳс қарор дода, бо хурсандӣ изҳор медоранд, ки «ин сангинтарин имтиҳон назди созмонҳои байналмилал барои Тоҷикистон буд». Яъне, онҳо бар ин андешаанд, ки ҳайати кишвари мо «аз имтиҳон нагузашт».

Аз қабули қонуни танзим дувоздаҳ сол гузашт. Ин муддат имкон медиҳад, ки аз амали қонун натиҷагирӣ намоем. Аввалтар аз ҳама, Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросим дар Ҷумҳурии Тоҷикистон” сабаби коҳиш ёфтани сатҳи камбизоатӣ, аз банди хурофот тоза намудани афкори мардум, болоравии сатҳи иқтисодии зиндагии шаҳрвандон ва устувортар гардидани суботу амнияти кишвар гардид.

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми худ ҳанӯз аз 20 апрели соли 2012 таъкид намуда буданд: “Устувор намудани пояҳои давлату давлатдории миллӣ ва ободу зебо гардондани сарзамини аҷдодӣ аз ҳар яки мо масъулияти бузургро тақозо намуда, ҳар фарди бонангу номусро вазифадор месозад, ки ба хотири таҳкими ваҳдати миллӣ, Истиқлолияти давлатӣ, густариши худшиносиву худогоҳӣ ва ифтихори ватандорӣ кӯшишу талоши пайваста дошта бошад”. 

Яке аз рукнҳои муҳими сиёсати фарҳангии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба арҷгузории шахсиятҳои бузурги адабиву таърихӣ, фарҳангӣ ва миллӣ пайванд мегирад.