Дар ҷаҳони муосир интихоби дурусти сиёсати хориҷии кишвар яке аз самтҳои асосии мусоидаткунанда ба пешрафти соҳаҳо, махсусан  иқтисодиёти  мамлакат ва ченаки муайянкунандаи иқтидори сиёсии кишвар дар сатҳи байналмилалӣ ба ҳисоб меравад.

Борҳову борҳо шунидаему дидаем ва ҳам шоҳид шудаем, ки Пешвои миллат зимни вохӯриҳо, мулоқотҳо аз кӯдакон мепурсад: «Калон шавӣ, кӣ мешавӣ?». Посухи аксаран дар ин маврид як аст: «Президент». Сарвари давлат табассум мекунад ва низ механданд. Ин табассуму ханда басо зебо, ширин, самимӣ ва дилнишину хотирмонанд.

Марҳалаи кунунии рушди иҷтимоию гуманитарӣ, таърихию фарҳангӣ ва ахлоқию маънавии ҷумҳуриҳои Осиёи Марказӣ ҳоло барои муаррифӣ кардани сарнавишт, интихоби роҳҳои дурусти худшиносӣ ва гуногунрангии миллӣ дар миқёси байналмилалӣ имкониятҳои васеъ фароҳам сохтааст. Анъанаҳои устувори миллӣ ва ҳамзистии қавмию мазҳабӣ дар аксари ҳолатҳо ҳамчун омили ташвиқкунанда ва нигоҳдоранда аз парокандагии номатлуб барои мардуми минтақа хидмат кардааст.  

Терроризму экстремизм аз зуҳуроти номатлубест, ки дар нимаи дуюми  асри  XX мавриди омӯзиш ва таҳлили ҳарчи бештари коршиносони соҳа қарор гирифт. Зеро он мудҳиштарин ҷиноят дар ҳаёти инсонӣ буда, ҷомеаи ҷаҳониро дар ҳоли ташвишу изтироб қарор додааст.

20 ноябр ба қабули Конвенсияи Созмони Милали Муттаҳид оид ба ҳуқуқи кӯдак 30 сол пур шуд. Ба ин муносибат, дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон бо иштироки Азим Иброҳим, муовини Сарвазир ва, ҳамзамон, раиси Комиссия оид ба ҳуқуқи кӯдак дар назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон, намояндагони вазоратҳо, кумитаҳои дахлдори ҷумҳурӣ, корпусҳои дипломатӣ, ҳамкорону шарикони рушд, ташкилотҳои ҷамъиятию кӯдакону наврасон, Саммити миллии кӯдакон доир гардид.