Ваҳдати миллӣ дар сарнавишти мардуми тоҷик баробари истиқлолият арзиш ва аҳамияти беназирро соҳиб аст. Беҳикмат нест, ки Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид доштанд, ки мо фарҳанги сулҳ ва ваҳдати бадастовардаамонро қадр ва ҳифз менамоем. Зеро сулҳу субот ва ваҳдати миллӣ барои ҷомеаи мо дастоварди бузург ва, зиёда аз ин, заминаи тамоми таҳаввулоти демократӣ мебошад.

Тавре таҷрибаи ҷаҳонӣ собит сохтааст, ҷомеаи шаҳрвандӣ дар шароити муосир унсури муҳими дилхоҳ давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва иҷтимоӣ ба ҳисоб рафта, ҷиҳати фароҳам овардани заминаҳои таъмини ҳуқуқу озодиҳои асосии инсону шаҳрванд нақши босазо дорад. Бинобар ин, мавзӯе, ки мехоҳем матраҳ созем, масъалаи таҷрибаи бунёди ҷомеаи шаҳрвандӣ дар заминаи хусусиятҳои миллӣ ва дурнамои рушди он дар Тоҷикистон мебошад.

Ҷомеаи ҷаҳони имрӯза  шабеҳи мавҷуди ягонаест, ки ба қавли Шайх Саъдӣ аз дарди узве дигар узвҳо қарор аз даст медиҳанд.  Мушкилоти бемории сироятии COVID - 19 собит сохт, ки дар ин айёми ҳассос тамоми кишварҳо дар мубориза бо он муттаҳид шуда, дасти ҳамдигар мегиранд, худ дар вазъияти душвор бошанд ҳам, ёрӣ ба дигар кишварҳоро воҷиб мешуморанд. Чунки банӣ Одаманд.

Ба назар мерасад, ки вақтҳои охир наҳзатиёни парешону фирорӣ бо дастрасӣ ба шабакаҳои иҷтимоӣ талош мекунанд, ҳақиқати таърихии хиёнату разолатҳои худро аз чашми ҷомеа пинҳон намуда, сохторҳои давлатиро ба ҳар баҳонае туҳмат зананд.

Аз соли 1997 инҷониб ҳар сол мардуми сулҳхоҳи тоҷик бо ифтихору сарбаландӣ ва масъулияти муқаддаси ватандорию меҳанпарастӣ 27 июнро ҳамчун Рӯзи Ваҳдати миллӣ ҷашн мегиранд. Ҳанӯз бисту се сол муқаддам дар таърихи давлатдории миллати тоҷик рӯйдоди нодире ба вуқӯъ пайваст, ки баъдан барои мардуми кишварамон аз омилҳои муҳиму тақдирсоз гардид.