Аз зумраи миллатҳое, ки дар тамаддуни ҷаҳонӣ аз худ нақши боризе гузошта, бо урфу одат ва анъанаҳои некашон шинохтаву эътироф гардидаанд, тоҷикон мебошанд. Яке аз одатҳои хуб неки тоҷикона - ин меҳмондорӣ ва меҳмоннавозӣ аст.

Дар масири давлатдории кишварҳои дунё рӯзҳои таърихӣ дар зеҳни мардум солҳои зиёд мемонад.

Ҷамъомади муҳимме, ки дар Тоҷикистон бо ширкати сарону намояндагони 27 кишвари дунё, инчунин даҳҳо созмонҳои байналмилалии нозир ва мушоҳидагар баргузор гардид, бемуҳобо, обрӯ ва манзалати кишвари моро дар сатҳи ҷаҳонӣ хеле боло бурд.

Дар оғози асри XXI истилоҳи глобализатсия (ҷаҳонишавӣ) ва равандҳои глобализатсионӣ ҳамчун раванди муҳими ҳаёти иҷтимоӣ якбора вирди забонҳо шуд. Ва маълум гардид, ки глобализатсия раванди ҷаҳонии ҳамгироӣ ва ҳамгунсозии иқтисодӣ, сиёсӣ, фарҳангӣ ва динию мазҳабӣ мебошад.

Иқдоми беназири Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар мавриди баргардондани 84 кӯдак ва ноболиғи тоҷик, ки бо волидони гумроҳшудаи худ дар Ироқ қарор доштанд, ҳам дар дохил ва ҳам дар хориҷи кишвар таассуроти амиқеро дар дили миллионҳо нафар боқӣ гузошт.