Ба назар мерасад, ки вақтҳои охир наҳзатиёни парешону фирорӣ бо дастрасӣ ба шабакаҳои иҷтимоӣ талош мекунанд, ҳақиқати таърихии хиёнату разолатҳои худро аз чашми ҷомеа пинҳон намуда, сохторҳои давлатиро ба ҳар баҳонае туҳмат зананд.

Хуллас, агар аз ҷониби Кабириву хоҷагонаш садҳо чунин гурӯҳҳои дурӯғпаҳнкунанда таъсис шаваду ҳамарӯза бо садҳо паёми видеоӣ баромад кунанд ҳам, ин ҳама чизеро тағйир намедиҳад. Мардум ҳизби террористии наҳзат ва роҳбарону пайравони онро хуб шинохтаанду дигар аз чунин дасисаҳои наҳзатӣ ба хубӣ огоҳанд.

Муҳаммадҷон Кабиров яке аз хешони наздики роҳбари ташкилоти террористию экстремистии Ҳизби наҳзати ислом аст, ки баъди фирорӣ шудан дар қатори Кабириву дигар пасмондаҳои наҳзатӣ дар хоки Аврупо бо истифода аз минбари шабакаҳои иҷтимоӣ миёни мардум тафриқаву фитнаангезӣ мекунад.

ДОНИСТАНИ ҲАҚИҚАТИ ТАЪРИХ МАСЪУЛИЯТИ ҲАР ЯКИ МОСТ

Имсол аз имзои Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон бисту се сол сипарӣ мешавад. Бо шарофати ба имзо расидани ин Созишномаи такдирсоз мо тавонистем ба муноқишаҳои дохилӣ ва муқовимати мусаллаҳона хотима бахшида, ба марҳалаи нави таърихи Тоҷикистон — гузоштани пойдевори сулҳ, таъмини ваҳдати миллӣ ва дар ин асос ба эътидол овардани фаъолияти иқтисодии кишвар ва рушди он оғоз намоем.