Интернет ва шабакаҳои иҷтимоии он агар аз як ҷониб ба ҳайси муҳимтарин василаи иртиботу муошират ва манбаи иттилои инсоният хизмат намоянд, аз сӯи дигар ҳамчун минбари иттилоотии гурӯҳҳои ифротию террористӣ қарор гирифтаанд, ки ин омил кори аҳли башарро дар мубориза бо чунин гурӯҳҳои мушкилтар мегардонад.

Дар замони муосир дар баробари хатарҳои мавҷуда ба рушди босуботи иқтисодию иҷтимоии ҷомеа коррупсия низ ҳамчун яке аз зуҳуроти хавфнок ва харобиовар барои ҷомеа маҳсуб мешавад. Мавҷудият ва рушди омилҳои коррупсионӣ дар ҷомеа оқибат ба авҷи нобаробарии иҷтимоӣ оварда расонида, ба амнияти миллӣ таҳдид мекунад.

Гумон мекунам, ки бегонапарастии мо решаҳои хеле куҳан дорад. Вале ҳайратам аз он меояд, ки наход сӣ соли Истиқлолият низ натавонист ақаллан каме ҳам бошад, ин одати бадро аз байн барад?

Ватан барои ҳар як инсон мисли падару модар азиз аст, оғозгоҳи меҳру муҳаббатҳост. Зеро Ватан аст, ки аз хоки зархезаш рӯзии беминнат ба даст оварда, аз ҳавои атрогинаш нафас мегирем.

Мо дар айёми баҳор, рӯзҳои ҷашни байналмилалии Наврӯз қарор дорем. Ин иди аҷдодии мо дорои фазилатҳои неку созанда ва муттаҳидкунандаи башарият буда, ҳазорсолаҳо инҷониб дар муҳити фарҳангии халқҳои олам ҷойгоҳи савзовор пайдо намудааст. Маҳз чунин унсурҳои инсондӯстонаи ҷашни Наврӯзро ба эътибор гирифта, Созмони умумиҷаҳонии Юнеско онро ҳамчун ҷашни байналмилалӣ эътироф намуд.