Андеша

Иди Қурбон фаро мерасад ва одамон, махсусан кӯдакону наврасон шояд  боз ба идгардак бароянд. Идгардак, ба пиндошти мардуми оддӣ, ҷашни мазҳабиест, ки ҳар сол ду маротиба дар рӯзҳои Иди Фитр ва Иди Қурбон  гузаронида  мешавад. Дар ин рӯз кӯдакон субҳи барвақт хеста, дар даст халта  хона ба хона, кӯча ба кӯча ва маҳалла ба маҳалла мегарданд, идро табрик мегӯянд ва бар ивази он аз соҳибхона туҳфа мегиранд.

11 август дар Ҷумҳурии Тоҷикистон Иди саиди Қурбон таҷлил карда мешавад. Дар робита ба ин Маркази исломии Ҷумҳурии Тоҷикистон қарори дахлдор қабул намуд.

Машварати ҳамкорӣ ва тадбирҳои боварӣ дар Осиё (МҲТБО) 5 октябри соли 1992 дар Маҷмаи умумии СММ бо ибтикори Президенти собиқи Ҷумҳурии Қазоқис­тон Нурсултон Назарбоев рӯи кор омадааст. Рушди устувори кишварҳоро бе ҳамгироӣтасаввур кардан нашояд, инчунин дар доираи он бартараф намудани сатҳи иқтисодии кишварҳо, хатари ҷанги ядроӣ, низоъҳои иттилоотӣ, ҷинояткории муташаккили фаромиллӣ, терроризму ифротгаройии динӣ, масоили экологӣ роҳи ҳал меёбанд. Осиё яке аз қитъаҳои калонтарин ба ҳисоб меравад ва бо Аврупо АвруОсиёро ташкил медиҳад, ки дар маркази омӯзиши геополитикӣ қарор дорад.

Миллати бофарҳангу тамаддунофари тоҷик анъанаҳои неку волои ниёгони хешро ҳифз намуда, имрӯзҳо бо тарҳрезию корбаст намудани арзишҳои маънавию ахлоқӣ ва сиёсию фарҳангӣ дар ҷодаи устувор намудани ваҳдати миллӣ, таъмини амнияту осоиш, якдигарфаҳмиву сулҳу оромӣ қадами устувор гузошта, ба фатҳи қуллаҳои мақсуд ноил гашта истодааст.

Хурсанду шодам, дар замоне, дар кишваре зиндагӣ ба сар мебарам, ки сарвари он Пешвои миллат, сулҳпарвару адолатхоҳ, ғамхори ятимон мебошанд. Ва ҳам имкони бештар аз пештар фароҳам оварданд, то мо бо амну осоиштагӣ, таъмини ҳама шароиту имконият таҳсил бинамоему дониш бигирем.

Яке аз рукнҳои муҳими сиёсати фарҳангии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба арҷгузории шахсиятҳои бузурги адабиву таърихӣ, фарҳангӣ ва миллӣ пайванд мегирад.

Тоҷикистони азизи мо ба садҳо муваффақияту комёбиҳои шоиста ноил шуд, ки ҳама ба шарофати Истиқлолияти давлатӣ ва ваҳдати миллӣ мебошад. Яке аз ин дастовардҳо, ки бо дурандешии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон падид омад, таъсиси Маркази миллии тестии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон буд. 

Худшиносӣ зербинои таҳқиқоти тамоми илмҳост, ки мо онро илми инсонӣ ё худ гуманитарӣ (таъриху фалсафа, забону адабиёт, санъатшиносӣ, ҷомеашиносӣ, ҳуқуқ ва ғайра) меномем. Агар аҳдофи ҳама гуна бозҷустҳо камолоти ахлоқиву маънавӣ ва рӯҳонияти ҷомеа бошад, пас доираи таҳқиқи ин масъала ҳамаи илмҳо ва таълимоти ҷаҳониро фаро мегирад.

Доктори илмҳои сиёсӣ, узви вобастаи Академияи илмҳои Тоҷикистон  Саймумин Ятимов дар  мақолаи худ «Хирадсолорӣ ва оини ватандорӣ»(маҷаллаи  «Илм ва ҷомеа» № 2, соли 2019), навиштааст:  «Дар баёни маъниҳои худшиносӣ ва ваҳдат Сарвари давлат андешаи миллиро дар мадди аввал мегузорад ва таъкид мекунад, ки чунин тасаввурот вақте зуҳур меёбад ва аз худ қотеона дарак медиҳад, ки мафҳумҳои «замини аҷдодӣ», «Ватан», масъулияти шинохт ва ҳимояи манфиатҳои миллӣ ба ҷузъиёти муҳими ҷаҳонбинии шаҳрвандон мубаддал гардад…».

Проблемаҳои соҳаҳои иҷтимоӣ, вазъи маънавиёт ва робита бо ҷомеа ҳамеша дар мадди назари давлату Ҳукумат, махсусан Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қарор доранд.