Андеша

Шинохт ва қадри арзишҳои башарӣ ва ҷузъан арзишҳои милливу  динӣ ҳам аз қавму миллатҳо ва ҳам аз шахсиятҳои алоҳида ақлу фаросат ва мутобиқан дониши кофиро тақозо менамояд. Ба моҳият ва қимати гавҳар сарфаҳм нарафта, арзиш ва ҷойгоҳи онро дарк кардан ғайриимкон хоҳад буд.

“ Ба неки  ва   худотарсӣ   якдигарро  кумак  кунед  ва ба бадию  зулм бо  ҳамдигар  ҳамёрӣ   макунед. Ин  оят   асос  ва  бунёди   таъовуну   ҳамбастагӣ , некию   худотарсӣ   аст.

Яке аз муҳимтарин рукнҳои зиндагии инсонӣ оила ва оиладорист ва арҷгузорӣ аз он вазифаи муқаддас барои барои ҳар фарди ҷомеа мебошад.

Зиёрати хонаи Каъба ё адои маносики ҳаҷ, ки дар шариати ислом рукни панҷум маҳсуб мешавад, талабот ва шароити хоси худро дошта, дар ин замина қудрат ва тавоноӣ яке аз муҳимтарин талабот ба ҳисоб меравад.

Дар оғози қарни ХХ1 инсон бо ҳодисаи номатлубе, ки ба орзуву ниятҳои одаму олам таҳдид мекунад, рӯ ба рӯ омадааст ва ин падида терроризми байналмилалӣ номида мешавад.

Солҳои охир ҷаҳони ислом ғӯтавари воқеаҳое гаштааст, ки аз назари ин дини мубин  ва адёни дигар қобили қабул нест. Пешвоёни ҳизбу ҳаракатҳои ба ном  исломӣ, гурӯҳҳои ифротӣ ва террористӣ мардумро фирефта, талқин мекунанд, ки ислом гӯё ҷиҳод аст. Рехтани хуни ноҳақ дар Қуръону аҳодиси набавӣ гӯё ҷоиз бошад. Онҳо бо овардани далелҳои дурӯғин ҷавонони сабукфикрро аз роҳи ҳақ берун мекунанд. 

Ҷасади номбурда то имрӯз дар яке аз сардхонаҳои (морг) Полша ба умеди фарзанди "қобилу овозадораш", ки ҷавҳари аслии падараш "фитнаву иғво" — ро ба мерос бурдааст, мунтазир аст. Ҳамчуноне, ки Худованд ҷасади Фирьавнро барои оламиён ҳамчун панд берун аз хок нигоҳ дошт, имрӯз ҷасади дар сардхонамондаи Қаландар Садруддинзода низ як панд аст, барои фарзандони нохалафи ТЭТ ҲНИ.

Ҳар гоҳ сухан дар бораи босмачигарӣ меравад, мо, пеш аз ҳама, ба чанд масъала бояд рӯшанӣ андозем. Ин падидаи номатлубу нанговар кай ва чӣ тавр пайдо шуд, сабабҳо, мақсаду мароми онҳо чист, ғояву андешаҳояшон аз куҷо сарчашма мегиранд, ба кадом неру, табақа ё қишри иҷтимоӣ такя мекунанд, сарваронашон кист, пушту паноҳашон киҳоянд, кӣ ва чӣ гуна онҳоро бо маблағ, аслиҳаву адабиёти таблиғотӣ, дастуру супоришҳои тахрибкорона таъмин менамояд?

«Фатвои шаръии Имоми Аъзам доир ба истифодаи забони тоҷикии дарӣ ҳангоми гузоридани намоз ва ба ҷо овардани дуову фотиҳа, инчунин ба ин забон тарҷума ва тафсир кардани Қуръони карим, мақому манзалати забони моро дар қаламрави хилофат хеле таҳким бахшид ва барои забони дуюми тамаддуни исломӣ шудани он роҳи васеъ кушод»

Ҳар субҳ рӯзи худро бо азназаргузаронии сомонаҳои хабарӣ дар Шабакаи ҷаҳонии интернет шурӯъ менамоям. Бароям хеле шигифтовар аст, ки ҷангу нифоқ ва куштору террор дар кишварҳои мусулмонӣ дар сархати расонаҳои хабарӣ қарор гирифта, рӯзе нест, ки ба он иттилои нав илова нашавад.