Андеша

Бо мақсади иҷрои амри Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам  Эмомалӣ Раҳмон аз 27 январи соли 2020, №АП1332 бахшида ба эълон гардидани солҳои 2019-2021, соли «Соли  рушди деҳот, сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ», Озмуни  «Дастархонороӣ» дар 3 давр гузаронида шуд.

Бисту нуҳ сол муқаддам муҳимтарин воқеаи таърихии сарнавишти миллати тоҷик ба вуҷуд омад: Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон эълон гардид. Ин ҳодисаи фараҳбахш аввали моҳи сентябри соли 1991 ба вуқӯъ пайваст ва 9 сентябр расман Рӯзи Истиқлолияти Ҷумҳурии Тоҷикистон қабул гардид. Аз ҳамон вақт то имрӯз ин санаи муборак барои миллати тоҷик иди муқаддас маҳсуб мешавад.

Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросим дар Ҷумҳурии Тоҷикистон» бо ташаббуси бевоситаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо мақсади ҳимояи манфиатҳои иқтисодии мардум, баланд бардоштани маданияти маъракаороии шаҳрвандон ва паст кардани сатҳи камбизоатӣ 8 июни соли 2007 қабул гардид.

Афғонистон аз солҳои 70 - уми асри гузашта ба майдони муборизаи на танҳо қувваҳои моҷароҷӯи  дохилӣ, балки абарқудратҳои ҷаҳону минтақа ва ҳоло ба пойгоҳи терроризму экстремизми байналмилалӣ мубаддал гардидааст. Сабаби мушкилоти Афғонистон ақибмондагии иқтисодӣ, фарҳанги қабилавӣ, ҳузури созмону ташкилот ва неруҳои террористию  экстремистӣ мебошад. Дар ин замина  мамлакат босуръат ошӯбзада гардида, вазъи иҷтимоӣ ва сиёсӣ бо хушунатҳо, зиддиятҳо ва тазодҳои сиёсӣ, идеологӣ, қавмӣ ва мазҳабӣ рӯ ба рӯ шудааст.

Воқеаҳои февралии соли 1990, ки анқариб 30 сол қабл дар шаҳри Душанбе ба вуқӯъ пайваста буд, ҳеҷ гоҳ аз лавҳи хотири мардуми тоҷик зудуда намегардад ва хусусан насли миёнсоли имрӯза, ки он айём бояд даврони тиллогини ҷавонӣ меронданду бо касофати дастандаркорони ин ҳодисоти талху шум аз лаззату хуррамиҳои он даврон маҳрум гашта буданд, ҳеҷ гоҳе наметавонанд он ҳама даҳшатро фаромӯш карда бошанд.

Дигар замоне расидааст, ки  ин “муфтӣ” – ҳои дурӯғинро аз “минбарҳои фатво” - яшон биафтонем ва ҷомеаро аз хатари суханони ғаразноки онҳо огоҳ намоем.

Тибқи иттилои расонаишуда, департаменти давлатии ИМА кишвари моро ба далели беасос ва хандовар — «ба таври муназзам, давомдор ва шадидан поймол кардани озодиҳои динӣ» ба қатори мамлакатҳои саркӯбгари озодиҳои динӣ дохил кардааст. Лозим ба ёдоварист, ки чунин «раддабандӣ» маротибаи аввал набуда, аз соли 2016 идома дорад.  Ин рӯйхат аз ҷониби ниҳоди зикршуда бар асоси гузориши солона ва тавсияҳои Комиссияи озодиҳои мазҳабии байналмилалии Амрико (USCIRF) тартиб дода мешавад.

Паёми имсолаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон натиҷагирии ҳаёти ҷамъиятиву давлатии моро дар соли гузаштаистода ифода намуда, хадафҳои дастрасро барои солҳои оянда пешкаши мардуми азизи кишвар намуд.

Басо рамзист, ки охири ҳар сол дар арафаи соли нав Паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба Маҷлиси Олии кишвар ироа мегардад.

Мутафаккире фармуда, ки «ҳаёти одамони бузург мазмуни таърихро фароҳам меорад». Аз ин равзанаи андеша, муҳтавои таърихи чорякасраи Тоҷикистон, ба давлати миллӣ бо идеологияи ваҳдати миллӣ ба китоби таърихи ҷаҳон ворид шудани он, воқеан, бо исми неки Эмомалӣ Раҳмон алоқадор аст.