Андеша

Дар саҳифаи “Ахбор”-и шабакаи иҷтимоии facebook маводи кӯчаке зери унвони “Баъди се сол: Президенти Тоҷикистон ба кишварҳои Аврупо сафар мекунад” интишор ёфтааст. Аз иттилои мазкур, бешубҳа, аён мегардад, ки он аз ҷониби хоинони миллат ва ташкилотҳои экстремистиву террористии наҳзати исломӣ ва  паймони миллӣ таҳия ва паҳн гардидааст.

Дар атрофи конференсияи САҲА дар Варшава, ки моҳи гузашта баргузор шуд, намояндагони ташкилоту сайтҳои ғаразноки мухолифи сулҳу осоиштагии мамлакати мо бисёр фаъол шудаанд. Онҳо ҳар рӯз дар бораи Тоҷикистони азиз ва шахсиятҳои ватандӯст мақолаю ҷавобномаҳои пур аз дуруғу тӯҳматҳо чоп карда, инчунин ба воситаи «коммент» ё изҳори назарҳои кӯтоҳ нисбати давлату миллат таҳқир нашр мекунанд.

Шабехуни гурӯҳаки ифротии террористӣ ба дидбонгоҳи марзбонӣ ҳодисаи сода нест. Он дар асл шабехун ба давлати мо, ба мардуми мо, ба озодии мо, ба суботу осудагии ин сарзамин аст. Агар ҳоло ба 20 нафари онон убури марз даст дода бошад, он сӯи марз ҳазорони дигар машқ дидаву саф кашидаанд.

Чанд рӯз мешавад, ки дар тамоми гӯшаю канори мамлакат сухан дар бораи адл меравад. Адли Пешвои додгустар. Пешвое, ки бо хислати каримона ва бо қалби саршор аз меҳру муҳаббаташ дар санаи 25 октябри соли ҷорӣ ба қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи авф" имзо гузошта, ба зиёда аз 20-ҳазор нафар муҷримон ҳуқуқи ба озодӣ баргаштанро  дод.

Дар шароити феълии ҷаҳони муосир ҳифзи истиқлол ва суботи миллӣ аз муҳимтарин рисолати миллатҳо маҳсуб мешавад. Зеро хурдтарин фитнаву низоъ метавонад баҳонае барои ба миён омадани қатлу куштор ва ҷангу ваҳшоният гардад.

Давлатдории ҳар як миллат ба истифода, ҳифз ва гиромидошти забони миллии мардуми он кишвар пайвасти ногусастанӣ дорад. Таърих гувоҳ аст, ки дар баробари мардуми тоҷик забони тоҷикӣ низ дар марҳилаҳои мухталифи давлатдорӣ ҳодисаҳои гуногунро аз сар гузаронд.

Қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи танзими анъана ва ҷашну маросим дар Ҷумҳурии Тоҷикистон» дар таърихи қонунгузории на танҳо кишвари мо, балки дигар давлатҳои Осиёи Марказӣ низ ҳодисаи воқеан ҳам бемислу монанд буда, аз ҷаҳду талоши роҳбарияти давлати тозаистиқлоламон дар ҷодаи бунёди ҷомеаи шаҳрвандӣ ва давлати ҳуқуқбунёд, ки заминаи онро арзишҳои миллӣ ва динӣ ташкил мекунанд, дарак медиҳад.

Раванди ҷаҳонишавӣ баҳри пурталотумеро мемонад, ки бо падидаву зуҳуроти мусбату манфии худ то рафт ба маҷрои зиндагии аҳли сайёра ворид мегардад. Дар ин зимина, давлатҳо, ҷомеаҳо, гурӯҳҳо ва инсонҳое муваффақанд, ки бо такя ба ақли солиму андешаи созанда хубро аз зишт тамйиз намуда, аз ҷанбаҳои самарабахши раванди ҷаҳонишавӣ истиқбол ва аз паҳлуҳои мушкилзои он, аз қабили олудашавии фарҳангӣ, аз даст додани ҳувият ва амсоли он сарфи назар мекунанд.

Тавре хабар аст, имрӯзҳо дар шаҳри Варшава Конфронси ҳуқуқи башари САҲА идома дорад. Аз ду ҳафта як ҳафтаи он гузашт. Гарчӣ то натиҷагирӣ ҳануз дур аст, аммо мехостам аз ин ҳафт рӯз ҳафт нуктаи муҳимро ёддошт намоям: