Дину ойин

Ҳамватанони азиз! Муҳтарам аъзои Маҷлиси миллӣ ва вакилони Маҷлиси намояндагон! Ҳозирини гиромӣ!

Тайи чанд моҳи охир ҳангоми муошират бо дӯстон, инчунин мутолиаи навиштаҳои шабакаи ҷаҳонии интернет ба чунин хулоса расидам, ки шукри Худо, ҳар он чи дар шароити пандемия дар кишвар рух медиҳад, таҳаммулпазир аст. Хоса, дар муқоиса бо дигар кишварҳо.

Таҳлили коршиносон ва натиҷаҳои пурсишҳои афкори омма собит намуданд, ки солҳои охир интернет дар баррасии мавзӯъҳои динӣ таъсири бештар дорад. Агар дар соли 2009 – ум 49,3 % пурсидашудагон ишора карда бошанд, ки ба саволҳои динӣ аз рӯҳониёни маъруф ва имомхатибон посух мегиранд, пас  дар соли 2016 шумораи онҳо то 9,7 % коҳиш ёфт,  вале теъдоди ашхосе, ки дар ин масъала ба интернет такя мекунанд, ба 42,9 % расид. Яъне дар пахши ақидаҳои ифротгароӣ нақши интернет имрӯзҳо хеле фаъол шудаву назорат намудани муҳтавои маводи он душвор гаштааст. 

Вақтҳои охир шикояти калонсолонро дар бораи сатҳи пасти ахлоқи насли наврас хеле бисёр мешунавем. Маълумоти оморӣ ҳам гувоҳӣ медиҳад, ки шумораи наврасони бадахлоқу ҷинояткор дар ҷомеа кам нест. Вале бояд иқрор шавем, ки ин мавзӯъ кайҳо боз ҷомеаро ба ташвиш оварда, нав нест. Як далелаш ҳамин адабиёти хаттӣ ва фарҳанги бостонии мост, осоре, ки бо насиҳатномаҳояш дар ҷаҳон назир надорад.

Ҳар як давраи таърихӣ ба илму фарҳанги миллат таъсири хос дорад. Эҳё ва рушди фарҳангу суннатҳои миллӣ ба инкишофи илму техника, сиёсат, иқтисодиёт, болоравии сатҳи иҷтимоии миллат, ҷаҳонбинӣ ва афкори ҷомеа алоқаманд аст.

Кабирӣ дар сӯзиш аст, гоҳ бо роҳи дигар, гоҳ ба ҷамъияти худаш, гоҳ инфиродӣ як саҳнаи нав роҳандозӣ мекунад. Дар шабакаи интернетӣ оиди интихоботи сипаришуда бо ҳамроҳи М. Садриддин ба рақсу бозӣ даромаданд.