Дину ойин

9 сентябри соли 1991 дар таърихи халқи тоҷик гардиши куллӣ ва тақдирсоз ба вуқӯъ пайваст. Иҷлосияи ғайринавбатии Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикис­тон даъвати дувоздаҳум 9 сентябрро рӯзи Истиқлолияти давлатии Тоҷикистон эълон кард ва ин сана дар таърихи халқи тоҷик ҳамчун рӯзи миллӣ бо хатти заррин сабт гардид.

Бо амри тақдир ва бар асари таҳаввулоти фарогири сиёсиву иҷтимоии ибтидои солҳои 90 — уми асри гузашта халқи тоҷик баъди ҳазор сол аз нав ба эҳё ва эъмори давлати миллӣ ноил гардид. Бо Қарори Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳти №392 Эъломияи Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон қабул ва 9 сентябри соли 1991 рӯзи Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон эълон карда шуд.

Ба касе пӯшида нест ва касе инкор карда ҳам наметавонад, ки дар даврони соҳибистиқлолии мамлакат ҷиҳати расидан ба истиқлолияти энергетикӣ, аз бунбасти коммуникатсионӣ раҳо намудани мамлакат, ҳифзи амнияти озуқаворӣ ва татбиқи ҳадафи чоруми стратегӣ – саноатикунонии босуръат дастовардҳои арзанда хеле зиёданд ва фаъолияти созанда дар ин самт рӯз аз рӯз вусъат гирифта истодааст.

“Роғун” нуҳумин аз силсиланеругоҳҳои рӯди Вахш аст, ки 110 км дуртар аз шаҳри Душанбе бунёд меёбад. Бузургӣ ва шаҳомати НБО “Роғун” дилҳоро ба ваҷд меоранд ва ору нанги милливу худшиносии моро тақвият мебахшанд. Воқеияти  бунёди ин сохтмони барҷастаи замон, заҳмату азму талоши созандагони он, дар ҳақиқат, бемонанду нотакрор аст.

Ҳар гаҳ ба НБО Роғун омада, аз нақбҳои сершумори зери замин гузашта, ҷумла иншооти бунёдшаванда, ҷӯшу хурӯши меҳнати фидокоронаи шабонарӯзиро мебинӣ, бо коргарону мутахассисони тоҷик, ки ин муъҷизаи техникии асри ХХI-ро меофаранд, суҳбат мекунӣ, саропои вуҷудатро эҳсоси гуворое фаро мегирад: ифтихор аз Меҳани хеш, ки чунин кохи беназири нур бунёд мекунад, ифтихор аз муҳандисони ватанӣ, ки дар умқи кӯҳ қалби санг шикофта, дар таърихи энергетикаи ҷаҳонӣ мураккабтарин ва муосиртарин неругоҳи барқӣ месозанд.

Истиқлолияти давлатӣ пурарзиштарин ва муҳимтарин дастоварди миллати тоҷик ба шумор меравад ва ягона омиле мебошад, кишвари моро ба ҷаҳониён ба сифати сарзамини воҳид муаррифӣ менамояд. Дар мавриди маънои Истиқлолият Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон фармудаанд: «Маънои истиқлолият барои мо ин аст, ки Тоҷикистон дар миёни кишварҳои озод ҷо гирифт ва аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ эътироф гардид» (08.09.2003).