Дину ойин

Дар шаҳри Димишқ бемории вабо вуҷуд дошт. Ҳазрат парешонхотиру дудила ва мутараддид буд, аз Саҳоба суол кард, оё касе дар ин маврид ва дар ин мавзӯъ аз Расули Худо (с) чи далеле дорад? Ҳазрати Абдураҳмон ибни Авф (р) назди Ҳазрати Умар (р) омаду гуфт: ман аз Расули Худо (с) шунидаам, ки гуфтанд вақте ҷое бемории вабо сар мезанад, мардуми дар он буда ҳаққи хориҷ шуданро надоранд ва мардуми берун аз он ҳаққи дохил шуданро надоранд. 

Аз нигоҳи таълимоти дини ислом оқи волидайн ва қатъи силаи раҳм, яъне ранҷонидан, озор додани падару модар ва бародарону хоҳарон гунохи кабира мебошад.

Ҷиноятҳое, ки ҳаммаслакони шумо дар солҳои пешин дар кишвар анҷом доданд, тамоми дунё интиқод гирифтанд, танҳо шумо инро қабул надоред. Аммо дониста бошед, ки мардуми шарифи тоҷик аз дидани симои шумо ва найрангбозиҳои шумо ба нафрат меоянд, зеро то имрӯз ягон амали неке накардаед, ки пардапӯши шумо бошад.

Ҷумҳурии Тоҷикистон дар арсаи байналмиллалӣ чун кишвари дорои таҷрибаи нодири сулҳсозӣ муаррифӣ мешавад. Халқи тоҷик тавонист бо иродаву сарсупурдагии фарзандони меҳанпарасташ бо роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ Эмомалӣ Раҳмон истиқлолияти худро ҳифз кунад. Ин сабақи таърих барои насли имрӯзу ояндаи Тоҷикистон омӯхтанист,  то ки ба ин давра воқеъбинона баҳо дода тавонад, ба қадри ҷоннисориҳои насли калонсол бирасад.

Аммо аъзоёни ТТЭ ҲНИ, “Гурӯҳи 24”, ПМТ бошанд дар фикри ноором кардани ҷомеа шудаанд, ки ин бисёр ҳам хислати пасти онҳоро нишон медиҳад. Зеро  ин тоифаи наҳзатӣ, ки имрӯз дар хориҷ аз кишвар зиндагӣ мекунанд аз воқеият дуранд ва аз ҳоли миллат бехабаранд.  Ин нафарон аслан аз инсонгарӣ, одамгарӣ хабаре надоранд ва танҳо барои бадномкунии миллат худро насаби тоҷики додаанду халос, аммо дар асл як чоплус, дурӯя, хоин, каҷниҳод, кӯрдил, кӯрботин ва хиёнаткор мебошанд.

Мутаассифона, афроди алоҳидае аз ҷониби кишвари ҳамсояи Қирғизистон бо ҳар баҳона фитнае эҷод мекунанд ва вазъи осудаи сарҳади ду кишвари бо ҳам дӯсту ҳамсояро ноамн мегардонанд. Онҳо набояд фаромӯш кунанд, ки ноором кардани вазъ ба нафъи ягон тараф нахоҳад буд.