Дар шабакаҳои интернет пайи ҳам мақолаҳои танқидии фармоишӣ пайдо мешаванд, ки кӯшиши қасдан таҳриф кардани дастовардҳои воқеии Тоҷикистон, таҳти роҳбарии оқилонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон дар роҳи рушди созандагиро доранд.

Сайёҳии деҳот(агротуризм) аз рукнҳои асосии иқтисодиёти давлатҳои ҷаҳон буда, тибқи арзёбии Созмони умумиҷаҳонии савдо, он яке аз панҷ самти стратегии рушди сайёҳии ҷаҳон то соли 2020 эътироф гардидааст. Дар мамлакатҳои ИМА ва Аврупои Ғарбӣ сайёҳии деҳот давоми 20 соли охир ба бахши мустақил ва сердаромади саноати сайёҳӣ табдил ёфтааст. Дар Юнон ва Кипр соҳаи мазкур асоси иқтисодиёти кишвар шинохта шудааст.

Ҷумҳурии Тоҷикистон пас аз ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ аввалин шуда бо роҳи раъйпурсии умумихалқӣ қонуни асосии кишварро таҳия ва қабул кард. Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон самти асосии пешрафти шохаҳои давлат, таъмини ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрвандро муайян намуд.

Шояд ҳамин гуна таҳаммулпазирӣ буд, ки ин мушкил бо анҷом додани сафари расмии сарвари давлат ба Ворӯх ҳаллу фасли худро ёфт, аммо гумон мекунем, ки ҳимояи марзу буми ватан қарзи ҷавонмардии ҳар як Тоҷикистонӣ аст. 

Олимони соҳаи тиб ҳанӯз аз давраҳои қадим гуфтаанд, ки «оғғози тарбия аз батни модар шурӯъ мешавад, минбаъд дар муҳити зист ташаккул меёбад». Пас, волидонро мебояд таълиму тарбияро аз замоне, фарзанддор мешаванд, оғоз намоянд.