ДОНИСТАНИ ҲАҚИҚАТИ ТАЪРИХ МАСЪУЛИЯТИ ҲАР ЯКИ МОСТ

Аз қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд» нуҳ сол сипарӣ гашт. Бо вуҷуди натиҷаҳои чашмрасу муфиди ин қонуни миллӣ, мутаассифона, ҳанӯз кам нестанд волидоне, ки дар тарбияи фарзандони худ саҳлангорӣ мекунанд.

Охири солҳои 80-ум ва ибтидои солҳои 90-уми қарни 20 кишвари абарқудрати Шӯравӣ аз ҳам пош хӯрд ва ҷумҳуриҳое, ки ба ҳайати он шомил буданд, пайиҳам худро мустақил эълон намуданд ва дар харитаи сиёсии ҷаҳон 15 давлати нав пайдо шуд.

Имсол аз имзои Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон бисту се сол сипарӣ мешавад. Бо шарофати ба имзо расидани ин Созишномаи такдирсоз мо тавонистем ба муноқишаҳои дохилӣ ва муқовимати мусаллаҳона хотима бахшида, ба марҳалаи нави таърихи Тоҷикистон — гузоштани пойдевори сулҳ, таъмини ваҳдати миллӣ ва дар ин асос ба эътидол овардани фаъолияти иқтисодии кишвар ва рушди он оғоз намоем.