Афзудани нақши падидаи ҷаҳонишавӣ дар тамаддуни муосир ба амиқ гардидани низоъҳои динӣ-сиёсӣ дар заминаи бархӯрди тамаддунҳо ва хусусияти глобалӣ касб кардани падидаи зиддибашарии экстремистию террористӣ, ки дар он манфиати геополитикии давлатҳои қудратманд ниҳон аст, мусоидат карда, ногузир масъалаи ташаккул ва тарғиби фарҳанги таҳаммулпазириро ҳамчун як ҷузъи фарҳанги умумибашарӣ ба миён овард.

Дар зимни нишасту суҳбатҳо бархе аз калонсолон дар мавриди шинохту таърифи Ватан ин байтро бо як бепарвоии хос такрор мекунанд: Ватан ҷоест, озораш набошад, Касеро бо касе кораш набошад.

24 августи соли 1992 аввалин Прокурори генералии Ҷумҳурии Тоҷикистон Нурулло Ҳувайдуллоев дар авҷи даргириҳои шаҳрвандӣ дар шаҳри Душанбе кушта шуд. Ин қазия яке аз саҳнаҳои фоҷианок ва  даҳшатафкани ҷанги таҳмилӣ  буд, ки ба афкори умум бетаъсир намонд. 

Комиссияи даъвати назди мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон фаъолияти  сохторҳои  марбутаи  вилоят, шаҳру ноҳияҳо, мақомоти худидоракунии шаҳраку деҳоти  вилоятро оид ба иҷрои Фармони Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи ба хизмати ҳарбӣ даъват намудани шаҳрвандони соли таваллуди 1992 - 2001» дар мавсими даъвати баҳории соли  равон муҳокима  ва  баҳогузорӣ намуд.